Sunday, March 19, 2006

C'era una volta il west

zonder twijfel mijn favoriete western.

Maar waar gaat het nu precies over?

Drie mannen, met duidelijk niet de beste bedoelingen, wachten in een station op de eerstvolgende trein. De trein komt aan en vertrekt weer. Een man met een harmonica is uitgestapt.




Harmonica: And Frank?
Snaky: Frank sent us.
Harmonica: Did you bring a horse for me?
Snaky: Well... looks like we're... [snickers]
Snaky: ...looks like we're shy one horse.
Harmonica: You brought two too many.
Is er nog uitleg nodig over wat er vervolgens gebeurt?
De film begint dus met een mysterie... Wie is Frank, wie is de vreemde Harmonicaspeler en waarom heeft hij de mannen vermoord?
Volgende shot: een man loopt in de prairy samen met zijn zoontje, ze zijn op jacht. Terug thuisgekomen zien we dat de dochter van de man een feestmaal aan het klaarmaken is: de tafel buiten is bedekt met allerlei dingen.
We komen te weten dat de man weduwenaar is en dat vandaag zijn verloofde uit New Orleans aankomt.
Verder volgt er een vreemd gesprek tussen de man en zijn dochter. Hij belooft haar dat ze nooit meer zal moeten werken, veel eten zal hebben en prachtige kleren.
Maureen: are we going to get rich, dad?
Brett: who knows?
Plots valt er een ijzingwekkende stilte op de prairy...
Een schot en vier doden later is het mysterie nog groter geworden. We weten wel dat één van de schutters een zekere Frank is...
Ondertussen staat Jill, de verloofde van Brett, in het station te wachten. Omdat er niemand haar is komen opwachten, huurt ze zelf een buggy in.
Aangekomen op de hofstede, Clearwater, merkt ze onmiddellijk dat er iets niet klopt. Er staan tientallen mensen en er hangt een vreemde stilte.
Jill loopt de mensen voorbij en aanschouwt haar lot als het ware op dat moment: op de tafels waar even daarvoor het feestmaal nog stond, liggen nu vier lichamen opgebaard.
Het breekt je hart, als je Jill's gezicht ziet, wanneer ze ziet wat er is gebeurd.
Jill: this is Timmy?
Vanaf dat moment gaan we op zoek naar de reden van de dood van de Mcbain familie.
Jill wordt hierin bijgestaan door de mysterieuze harmonica speler (die zo ook zijn eigen redenen heeft om Frank te vinden) en Cheyenne, een outlaw die de schuld van deMcbains in zijn schoenen geschoven krijgt door Frank.
Een groot pluspunt aan deze film is de prachtige muziek van Ennio Morricone.
Hij heeft voor ieder hoofdpersonage een thema geschreven. Jill's theme is mijn favoriet. Het geef perfect de melancholie van het personage weer.
Als u deze film ooit zou tegenkomen: koop hem en je zal er zeker en vast van genieten!!