Monday, May 22, 2006

Een ontdekking...

Tijdens deze blokperiode heb ik ontdekt dat P&P 3 (met Keira Kneightley en Matthew MacFadyen) toch wel beter is op bepaalde punten in vergelijking met P&P 2 (met Colin Firth en Jennifer Ehle). Niet dat P&P2 ooit van zijn troon zal gestoten worden;)

Voordelen P&P2


- Colin Firth: the man, the looks,... Alles gewoon, hij is wie hij moet zijn als je het boek leest. Je leeft met Lizzy als het op haar gevoelens ten opzichte van Mr. Darcy gaat. HIj vertolkt zijn rol zo uitmuntend! Hij lijkt zo gevoelloos in de eerste helft van de serie. Zelfs de eerste keer dat hij om haar had vraagt, zie je nog maar een heel klein stukje van zijn ware aard. En dan de manier waarop hij zo helemaal verandert wanneer ze elkaar weer ontmoeten in Pemberley... *zucht*

- Mr. Bennet: hoewel ik Donald Sutherland écht wel kan apprecieren, is Benjamin Whitrow gewoon de ideale Mr. Bennet. Ironisch, sarcastisch,... maar heel erg beschaamd als zijn dochter blijkt weggelopen te zijn. Donald Sutherland leek mij wat te laks soms... Moeilijk om uit te leggen.

- De jongere zusjes: behalve Mary, vind ik dat de rollen van Kitty en Lydia iets realistischer gespeeld zijn. Ze zijn wel 'onnozel' zoals ze moeten zijn, maar dan echt wel binnen de mate van het mogelijke. P&P3 drijft dit iets te ver.

-Mr. Collins: kijk en jij zult zien én lachen:d

- de duur van de serie: zo goed als alle elementen uit het boek zitten erin verweven. En het is gewoon urenlang entertainment van de bovenste plank.

Voordelen P&P3

- de muziek: die hemelse zalige muziek van Dario Marianelli. Uitstekend!

- Keira Kneighley: tja, ze was de juiste leeftijd, hoewel ik soms wel vond dat ze haar tekst iets teveel aframmelde... het kwam niet altijd natuurlijk over. Maar qua leeftijd en gedrag klopte het wel.

- Mrs. Bennet: veel menselijker dan in P&P2: iets minder humor, maar je leeft mee met haar deze keer. Je ziet waarom ze het doet en je ziet ook zeker en vast dat ze veel van haar kinderen houdt.

-Mary: ze was normaal... een stil meisje, dat op de achtergrond geduwd wordt omdat ze niet zo knap is. Maar toch wil ze ergens dezelfde positie als haar zussen bereiken: gezien te worden, maar niet voor haar uiterlijk en wel voor haar kunnen.

Ik hoop binnenkort zowel de dvd als de soundtrack in mijn bezit te hebben, zou echt wel fijn zijn:)

En tot slot: voor al wie lijdt onder examenstress (of dergelijke): huur de films, nestel je in de zetel en geniet van deze prachtige adapties van een heerlijk boek!!

Thursday, May 18, 2006

probeersel 7512

Ik ga niet mee
Ik heb nog niets gepakt

Ik ga niet mee
Mijn foto's van de vorige reis zijn nog niets eens ontwikkeld

Ik ga niet mee
want ik ben soms liever lui dan moe

Ik ga niet mee
de bestemming ligt nog niet vast

Ik ga niet met je mee
Niet omdat ik niet wil, maar omdat ik niet kan

Monday, May 15, 2006

Make me a book and write me away from here

Er zijn zo van die dagen dat je echt over alles nadenkt. Of liever gezegd piekert.
Vandaag blijkt zo een dag te zijn.

Je denkt over de stomste dingen na en alles wat de mensen zeggen, neem je plots heel persoonlijk op.
Ik ben van kwaad naar triest gegaan vandaag... Soms heb ik zo veel moeite om te relativeren.

Eergisteren had ik The sisterhood of the travelingpants gehuurd... geweend dat ik heb... ongelofelijk. Het moest er allemaal eens uit denk ik, en het lot wou nu dat ik een heel emotionele film had gekozen.



Maar vandaag was het eerder: 'ik ben zoooo woedend' -dag. Alles gaat gewoon verkeerd, wat je ook doet.

Je begint ook over alles na te denken: vroeger en nu. Teleurstelling, spijt, verdriet, maar ergens denk ik ook wel aan de toffe momenten... hoe vlug iets kan omslaan.
Hoe moeilijk het leven is.
Hoeveel ik nog te leren heb.
Hoe weinig levenservaring ik heb.

Ik wil zoveel dingen doen, maar ik weet niet wat. Hoe idioot klinkt dit niet... ik weet niet wat ik met mijn leven wil doen.

Ergens weet ik wel wat ik wil, ik weet alleen nog niet hoe ik het moet uitvoeren:

moe zijn, maar voldaan.
Happy and peaceful.

Sunday, May 14, 2006

musings

Maybe I'm just not build that way...

Misschien zoek ik naar dingen, die ik eigenlijk niet echt nodig heb.

Of misschien ben ik diep vanbinnen wel op zoek naar een uitdaging... Iets waar ik alles in kwijt kan...

Wie weet:)

Wednesday, May 10, 2006

film

Vandaag laatste dag stage gehad.
Anderhalve week heb ik in het vijfde leerjaar lesgegeven (en af en toe ook aan het zesde).
Doodmoe was ik als ik aan mijn stage begon en kan je geloven dat het nu niet beter is?:).

Ik heb in tegenstelling tot de eerste keer in die school best wel genoten van de stage. Voor de allereerste keer kreeg ik zelfs zin om te gaan werken (wie had dat ooit gedacht).

OM 11.50 ging de bel, ik nam afscheid van de kindjes (zucht... dat is toch altijd weer moeilijk) en pakte mijn spulletjes. Als tractatie besloot ik even in de videotheek te stoppen;)

Een uurtje later nestelde ik mij The Chronicles of Narnia in de zetel. Eerst bekeek ik de reclame die voor de film stond. Allemaal reclame voor disneyfilms. Eén van de laatste trailers was die van 'eight below'.


Eight Below is een typische disneyfilm. Baasje moet zijn sledehonden achterlaten en denkt ze de volgende dag terug te komen oppikken. Plots steekt er een storm op en het is te gevaarlijk om naar dat gebied terug te vliegen. Het baasje zweert zijn honden te redden. Dit alles wordt verteld door die typische begeleidende trailerstem.
Toen kwam er zoiets als: " a family trying to find their way home..." en dan... geloof het of niet... door het tekort aan slaap van de voorbije dagen, de opluchting,... kreeg ik een brok in mijn keel:)

Hoe idioot, ik was helemaal geomotioneerd door en trailer van een film die ik nooit gezien heb.
Mijn hoed af voor disney:d


The Chronicles was best wel entertainend: wat heeft Liam Neeson trouwens een mooie stem!
De fantasie deed mij even weer een kind voelen: ergens diep van binnen wenste ik toch ook nog dat ik een geheim land zou ontdekken en bevrijden:)
De faun Tumnus was absoluut mijn favoriete figuur... Zaaaaaaaalig hoe hij wegdook voor de kleine Lucy. Dit moet fantastisch zijn om met kinderen naar te kijken!

Kortom: best wel een aanrader voor een saaie avond (of dag). And you will wish you were one of them!